Voor het derde achtereenvolgende jaar een legale Swarte cross. Een cross die niet bepaald aan sfeer heeft ingeboet. Gekke bokkensprongen komen er nog altijd voor want de Swarte cross is nu eenmaal wat vrijblijvender dan een reguliere autocross.
Als je een rijbewijs en een auto hebt welke aan de veiligheidseisen voldoet, mag je meedoen aan de Swarte cross. En zo komt het voor dat er dames en heren coureurs nerveus met strak vertrokken, bleke snoetjes, niet aanspreekbaar over het rennerskwartier lopen te ijsberen.
Weergoden
Het weer speelt zulke dagen een hoofdrol; wat zeggen de voorspellingen maar vooral….wat zegt de lucht?? Het voordeel is dat je vanuit Blija een weids uitzicht hebt. Dat baarde de organisatie soms wel enige zorgen, dit omdat er regelmatig dreigende wolkenpartijen de grenzen van Ferwerderadiel naderden. Maar over de weergoden niets dan goeds; voor, tijdens en na de cross is er letterlijk geen drup regen gevallen! Zo kon er worden gereden en gestreden op een bijna perfecte baan. Een baan op de landerijen van de familie Malda aan de Mieddyk 6. Voor de tweede keer mochten we deze locatie van deze gastvrije melkveehouders huren.
Wat doet er mee?
Zo’n 174 coureurs hadden zich ingeschreven, waaronder ook veel routiniers. Er is in 7 klassen om de eer gestreden; Standaard 1600 cc, standaard 2000 cc, Stockcar F1, damesklasse, âlde lullenklasse, motoren en dit jaar voor het eerst de Núvere weinen race. In deze klasse gaat het niet om snelheid maar om originaliteit. Het publiek bepaalde welke “creatie” er met de hoofdprijs vandoor ging, een hoofdprijs van maar liefst €750,-
Hard werken voor mens én machine
Er waren diverse standaardauto’s die meerdere malen aan de start verschenen. Na een verreden manche moesten er snel nummerbordjes verwisseld en eventuele schade hersteld worden. Dit omdat er een dame of een âlde lul de auto deelde met de coureur van deze wagen.
Dat leverde soms flinke, overigens gezonde, stress op in het rennerskwartier. Je kon naast de benzine, de adrenaline bijna ruiken.
Acrobatiek en veiligheid
Er werd pittig gestreden in de diverse klassen. De “dames en heren groentjes” reden de eerste manche nog wel een beetje voorzichtig maar de plankenkoorts was, zodra de adrenaline begon te stromen, verdwenen. Er moest regelmatig rood gevlagd worden omdat er weer iemand in de sloot of op het dak was beland na een salto mortale. Dit overkwam ook één van de twee duozitters die dit jaar voor het eerst in de standaard 2000 cc meereden. Dit was voor de passagier maar ook voor de coureur een duizelingwekkende ervaring. Hier kon je goed zien hoe belangrijk een goede kooiconstructie is; van de oorspronkelijke vorm van de duozitter was niet veel meer te zien.
Ondanks het feit dat de cross hierdoor regelmatig stil werd gelegd, zijn er geen ernstige gewonden gevallen. Een van de heren motorcrosser heeft door een smak een knieblessure opgelopen, welke zich, gelukkig, niet ernstig leek aanzien.
Voor elk wat wils
Zo’n 1700 bezoekers zijn er door de hekken van het Swarte cross terrein gekomen om al dit crossgeweld te aanschouwen. Veel mensen konden in de zomerzon ook nog genieten van de stuntmotoren die tussen de manches door d.m.v. een schans hoge sprongen maakten.
Op het terrein was er voor de jeugd een springkussen, een heuse zandbak, loopautootjes, een en boksbal aanwezig.
De núvere weinen zorgden ervoor dat jong en oud weer aan de baan stonden om te kijken welke capriolen er werden uitgehaald om de aandacht te trekken.
De Swarte cross promogirls gingen langs het publiek om steekproefsgewijs stemmen binnen te halen.
Wie heeft het nakijken?
De finales waren hier en daar zenuwslopend; vooral de heren in de 1600 cc klasse wisten het tot in de laatste ronde bloedstollend te houden. Marco Kramer en Jan v/d Weij bleven rondes lang strijden om de eerste en tweede plek, maar keken raar op hun neus toen Ids Wiersma op het laatste moment, allebei het nakijken gaf. Iemand uit het publiek zei heel toepasselijk: “waar twee honden vechten om een been, loopt de derde er mee heen…..”
Glimlach
De organisatie van de Swarte cross kijkt tevreden terug op een geslaagde cross.
Het was voor de coureurs, publiek en vrijwilligers een dag om met een glimlach aan terug te denken. Na de prijsuitreiking is er nog gezellig feest gevierd met de band de Hûnekop.
Door: Willie Boonstra
Swarte Cross Blije
